Wilki żyją na terenie Powiatu Otwockiego i Mazowsza. Zdarzyło się, podchodziły blisko miejsc, gdzie żyją ludzie. Dlatego Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Warszawie przygotował „Procedury postępowania w sytuacjach konfliktowych człowiek-wilk”, które mogą być pomocna przy ocenie sytuacji i podjęciu właściwych działań. Powstały także „Zasady, których należy przestrzegać, aby uniknąć sytuacji, w której wilki oswajają się i zaczynają stwarzać problemy”.
Zgodnie z „Procedurami postępowania w sytuacjach konfliktowych człowiek-wilk”, gdy spotkamy zwierzę na swojej drodze, powinieneś:
- Unieś ręce i machać nimi szeroko w powietrzu. To rozprzestrzeni twój zapach, sprawi że twoja sylwetka będzie lepiej widoczna;
- Pokrzykuj głośno, ostrym tonem w stronę wilka. To pozwoli mu zorientować się, że ma do czynienia z człowiekiem i że nie jest mile widziany;
- Jeśli zwierzę nie reaguje i zamiast oddalić się, podchodzi bliżej, rzucaj w niego, będącymi w zasięgu ręki, przedmiotami, najlepiej grudami ziemi;
- Wycofaj się spokojnie. Możesz przyspieszyć, dopiero gdy masz pewność, że zwierzę jest daleko i nie interesuję się tobą;
- Jeśli masz taką możliwość, zrób zwierzęciu zdjęcie i zawiadom o zdarzeniu właściwy urząd gminy, RDOŚ i Stowarzyszenie dla Natury „Wilk”.
Przy okazji przypominamy o:
- zabezpieczaniu pojemników na odpady tak, aby nie miały do nich dostępu zwierzęta drapieżne,
- zwracaniu szczególnej uwagi na to, czy na terenie gminy funkcjonują nęciska dla zwierząt drapieżnych, związane z fotografią (jeżeli tego rodzaju praktyki zostałyby zidentyfikowane, należy niezwłocznie doprowadzić do ich zaprzestania, z wyraźnym poinformowaniem osób odpowiedzialnych za ich funkcjonowanie o wpływie tego rodzaju działań na zachowania wilka wobec ludzi, zwierząt domowych i gospodarskich);
- obowiązku zapewnienia opieki domowym zwierzętom (głównie psom), zakazie puszczania psów bez możliwości ich kontroli i bez oznakowania umożliwiającego identyfikację właściciela lub opiekuna (art. 10a ust. 3 ustawy o ochronie zwierząt) oraz zakazie puszczania psów luzem w lesie (art. 30 ust. 1 pkt 13 ustawy o lasach).
Stosowanie się mieszkańców do tych zasad, z pewnością ograniczy incydenty z udziałem wilków.
Wilki są zazwyczaj bardzo ostrożne i płochliwe, ale także bardzo ciekawskie, szczególnie młode osobniki. Co istotne, ich zmysł wzroku jest słabszy od innych zmysłów, nie widzą wszystkich kolorów, łatwiej rozpoznają obiekty poruszające się. Z tego względu wilk niekiedy zatrzymuje się, przygląda i nie ucieka natychmiast po zobaczeniu człowieka. Nie jest to objaw agresji, lecz raczej zaciekawienia i upewnienia się, czy nie grozi mu niebezpieczeństwo. Podobnie zachowuje się wiele dzikich zwierząt, także te, na które regularnie się poluje.
